Hoe het allemaal begon
Ik ben Rob van Weert (1960) en ik startte mijn loopbaan als consulent bij een woningbouwvereniging. In deze functie kwam ik veel in aanraking met het spanningsveld tussen mensen met verschillende belangen. Vervolgens ben ik gaan werken als pedagogisch medewerker in de Justitiële Jeugd Inrichting Den Hey-Acker in Breda. Hier schoolde ik mij in het geven van sociale vaardigheidstraining (verbale communicatie) en diverse trainingen op fysiek gebied voor jongeren. Daarnaast gaf ik in mijn vrije tijd les bij een sportschool. Na zeven jaar stapte ik over naar de reguliere jongerenhulpverlening in een open behandelsetting. Hier gaf ik agressieregulatietrainingen aan kinderen en ouders. Verder deed ik ruime ervaring op in onder meer het werken met systemen, autisme en het geven van trainingen aan schoolverlaters (van lager naar middelbaar onderwijs).
Van weerbaarheidstrainingen naar Punt Weerbaarheid
In 2005 kwam ik in contact met het Rots en Water programma. Vele puzzelstukken vielen op hun plaats. Mijn bagage van diverse benaderingswijzen, trainingen, competenties en vaardigheden kwam samen in één methodiek. De trainingen zoals we die nu kennen bij Punt Weerbaarheid is gebaseerd op technieken uit de psychomotorische therapie, cognitieve gedragstherapie, oplossingsgericht werken en diverse ademhalingstechnieken. Ook komen er veel technieken uit Oosterse sporten in terug. Na ruim zeven jaar training geven, realiseerde ik dat ik het thema weerbaarheid nog breder wil uitdragen. Dit resulteerde in het opzetten van Punt Weerbaarheid. Punt weerbaarheid is een organisatie die voorziet in alle behoeften, die zorgen dat een mens weerbaarder wordt. Daarnaast zal op de langere termijn het delen van kennis op diverse manieren tot de activiteiten van Punt Weerbaarheid gaan behoren.
Rob als trainer: Mensgericht werken en maatwerk
Door mijn jarenlange ervaring als trainer met kinderen en volwassenen merkte ik dat iedere situatie weliswaar wetmatigheden kent, maar dat de unieke en persoonlijke inbreng ook van groot belang is. De verbale, maar vooral de non-verbale communicatie intrigeerde mij. Ik zag dat boodschappen niet of op een onduidelijke manier werden overgebracht. Beslissingen die voortkwamen uit een té emotionele of té rationele basis. Ook mijn beleving als vader (twee dochters), vriend en partner bevestigde het belang van het vinden van evenwicht in jezelf om van daaruit je acties bepalen. Daarom zijn mensgericht werken en maatwerk kernwaarden die onlosmakelijk met mij en mijn trainingen verbonden zijn.